Wróć do bloga

Jakie zmiany w uldze B+R?


Ulga B+R kolejne zmiany?

Ulga B+R czyli ulga na działalność badawczo-rozwojową stanowi ulgę podatkową umożliwiającą dokonywanie dodatkowych odliczeń przez przedsiębiorców podejmujących działalność innowacyjną. Uldze podlega każda działalność rozwojowa oceniana w skali przedsiębiorstwa. Co to oznacza? Że dane rozwiązanie ma być innowacyjne w skali danego przedsiębiorstwa, nie musi mieć takiego charakteru na rynku światowym. Gratyfikowany jest wewnętrzny rozwój przedsiębiorstwa.

Mimo, że nie wprowadzono żadnej nowelizacji przepisów dotyczących ulgi, zmianie uległo stosowanie ulgi w stosunku do wynagrodzeń pracowników. Jest to zdecydowanie pozytywna zmiana w uldze B+R.

Na czym polegały wątpliwości?

Przedmiotem ulgi B+R jest m.in. dodatkowe odliczenie kosztów poniesionych na wynagrodzenia pracowników. I w tym temacie pojawiały się pewne rozbieżności w stanowisku organów podatkowych i sądów administracyjnych.

Zgodnie z treścią przepisu za koszty kwalifikowane (czyli podlegające dodatkowemu odliczeniu) uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułu m.in. stosunku pracy oraz sfinansowane przez płatnika składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Analizując powyższe regulacje organy stanęły na stanowisku, iż odliczeniu podlega tylko ta część wynagrodzenia przypadająca na faktyczne wykonywanie przez pracownika działalności badawczo-rozwojowej. W konsekwencji wykluczona została ta część wynagrodzenia przypadającą na usprawiedliwioną nieobecność pracownika, tj. urlop czy zwolnienie lekarskie. Organy wskazywały, iż nie jest to czas, w którym pracownik może wykonywać czynności związane z działalnością badawczo-rozwojową, a tylko w tym zakresie przysługuje odliczenie.

 

Co na to sądy?

Sądy administracyjne przyjmowały zupełnie odwrotną interpretację. Sądy odnosiły się do definicji czasu pracy z kodeksu pracy i do regulacji dotyczących prawa do wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy. Przyjęto więc, że nie należy wyłączać z kosztów kwalifikowanych wartości wynagrodzenia należnego pracownikowi z tytułu np. choroby. Stanowi to element składowy wynagrodzenia, winien więc zostać uwzględniony. Zdaniem sądów należy dokonać obliczenia proporcji czasu pracy pod względem stosunku zadań związanych z działalnością badawczo-rozwojową z pozostałym czasem pracy. Ta proporcja jest podstawą do obliczenia wartości kosztów kwalifikowanych.

 

Jednak w przypadku takich rozbieżności, często dla zabezpieczenia swojej sytuacji podatkowej zastosować stanowisko stosowane przez organy podatkowe lub wystąpić o interpretację indywidualną, której wynik może zostać zaskarżony i w ten sposób uzyskać pozytywną interpretację, zgodną ze stanowiskiem sądów.

 

Co się zmieniło?

Takie działanie nie będzie już jednak potrzebne, bo głos zabrał Minister Finansów w interpretacji ogólnej. W której to przyjął w całości stanowisko prezentowane przez sądy administracyjne, a więc korzystne dla podatników. Bez zmiany przepisów nastąpiła więc zmiana stosowania przepisu, gdyż już żaden organ podatkowy nie będzie miał wątpliwości jaka wartość wynagrodzenia może stanowić koszt kwalifikowany.

Dla podatników natomiast wydanie interpretacji ogólnej wpływa nie tylko na samo zachowanie się organów, ale też na moc ochronną interpretacji. Zastosowanie się do interpretacji ogólnej przez podatnika powoduje zniwelowanie negatywnych konsekwencji, czyli np. naliczania odsetek. W niektórych przypadkach może nawet powodować brak obowiązku zapłaty podatku, nawet gdyby interpretacja uległa zmianie.

Pełna treść interpretacji na stronie rządowej.